Otoviche: een Tsjechisch sprookje
Er waren eens twee broers die rondstruinden op een of andere beurs in Nederland. Een advertentie voor een oude boerderij en een verlaten kerk in Tsjechië kwamen voorbij. Ze kochten de panden en leefden nog lang en gelukkig.
Nou ja, met ups en downs zeg maar. Want nu, ongeveer 12 jaar later, vlieg ik voor Expeditie Kram naar Tsjechië om Villa Strooikaas en de Strooikaaskerk te bezoeken. Om de prachtige omgeving te zien en deze bijzondere verhalen te vertellen. De jonge generatie, neef Bas en zijn vriendin Melissa, zijn verliefd geworden op deze unieke plekken met een handleiding. Wist ik veel dat ik net zo verliefd terug zou keren!
Hoe kom je er?
Otoviche ligt niet bepaald om de hoek, maar zoals mijn gastheer Bas immer enthousiast relativeert: "Ach, je eet ontbijt en stapt in de auto om 6 uur en komt aan rond 18 uur om het avondeten mee te eten. Best goed te doen hoor!" Ik neem een wat luxere route en stap op Schiphol in een Cityhopper van KLM. Met een uur en vijf minuten sta ik in de hoofdstad van Tsjechië: Praag. Vanaf daar is het nog een trip van vier uur met de auto (of 4 uur met de trein) naar Otoviche. Wat je na deze reis aantreft is bijna niet met een dergelijk sfeerverslag te beschrijven...
Ik ga het toch doen. Proberen. Want deze plek verdient meer aandacht en liefde dan dat het nu krijgt. De boerderij, waar ik mijn kamp voor de aankomende dagen heb opgezet, werd in 2007 gekocht door een oom van mijn gastheer Bas. Door de jaren heen wordt er het een en ander opgeknapt terwijl enig verzamelwoede ervoor zorgt dat de meest bijzondere spullen Villa Strooikaas kleuren. Het eerste wat ik zie is de keuken, waar pastelkleuren als roze, geel en blauw in vintage meubels overheersen. Villa Strooikaas blijkt de vintage hemel te zijn waar je alles wilt kopen maar niks te koop is. Alles voelt bijzonder aan deze plek en dat is het ook.
Wat vooral heerlijk is aan de prachtige roze boerderij, is dat er eigenlijk niks hoeft en alles mag. Het voelt als thuis en heeft tegelijkertijd dat vakantiegevoel wat je ervaart als je op een camping bivakkeert. Het is een persoonlijke plek. Er zit veel moeite, vreugde en energie in, dat voel je aan elke hoek, in elke kamer en bij elke kast die vol staat met wereldbollen, oude platen en andere toffe spullen. Deze magische plek staat gewoon tussen de eindeloze velden en bosgebieden in Tsjechië! Je kunt dan ook, vooral in de zomer, een van de kamers betrekken en er prima een paar dagen rondbrengen om echt tot rust te komen. WiFi is er wel, maar alleen in de keuken. Het is eigenlijk zonde om je tijd in de keuken door te brengen. Villa Strooikaas is het huis waar je geen contact met de online wereld nodig hebt. Het is één grote speeltuin waar je van alles kan ontdekken.
Ook rondom de villa valt van alles te zien. Daarom pak ik de fiets en ga ik de buurt een beetje verkennen. Met een auto kun je gemakkelijk naar Broumov voor boodschappen of een dag erop uit trekken naar natuurparken zoals Adsrpach. Met de fiets kom je al snel over een lang fietspad langs bergen met bizarre rotsen en hoge bomen, half afgemaakte huizen en gefabriceerde tuinhuisjes van oude auto-onderdelen. Het voelt een beetje alsof ik door een filmset heen fiets.
Hoewel de wegen heel goed begaanbaar zijn en ik enkele fietsers tegenkom, is de rust opperbaas. Zelfs zo erg dat ik toch wel een beetje moet wennen om zo alleen te zijn zonder al te veel drukke prikkels om me heen. Geen winkelende massa, geen internet, geen stadse drukte. Gewoon ik, op een fiets, op een fietspad door het platteland van Tsjechië. Het is even wennen maar als je de rust toelaat merk je hoe druk de omgeving is waar in we ons normaal begeven. Nu pas waardeer ik de plek waar Villa Strooikaas is gebouwd en zie ik de romantiek van deze stilte. Schrijven erover is een ding, maar echt meemaken raad ik iedereen aan.
De volgende dag bezoeken we het levenswerk van de andere broer. De Strooikaaskerk, midden in de bossen bij de gemeente Vernerovice, staat op ongeveer 25 minuten rijden vanaf de villa. Hij heeft deze oude kerk uit 1800 opgeknapt en er zelfs vijf jaar gewoond met zijn gezin. De kerk werd de afgelopen paar jaar ook gebruikt voor evenementen en projecten, zoals het Strooikunst festival. Volgend jaar zal er een nieuw festival neerstrijken, waar we in de toekomst wellicht aan mee gaan werken.
Deze bizarre plek, alleen te bereiken via een erg offroad-achtig weggetje, ligt compleet afgelegen, midden in een gebied waar mooie wandel- en fietspaden te vinden zijn. Als je in de buurt bent met een mountainbike, of goede schoenen, is een fietstocht of wandeling in het gebied rond de Strooikaaskerk zeker aan te raden. De kerk vormt een heel handig herkenningspunt zodat je op grote hoogte gemakkelijk de weg terug kan vinden. Ik zie tijdens mijn wandeltochtje meerdere fietsers langs racen die het erg naar hun zin lijken te hebben. Het gebied, hoe rustig het ook is, is dus zeker niet uitgestorven. Eerder een nog erg onbekende parel die ik nu stiekem met jullie deel.
Voor mij is de schoonheid echt in de kerk te vinden. Het gebouw heeft een geweldig karakter, in elke hoek is wel iets bijzonders te vinden. Zo vind ik hier, net als in de villa, een enorme collectie aan platen die vrij zijn gespeeld te worden op de platenspeler. Ook bekijk ik de zolder waar de familie jaren heeft gewoond. Het is keihard werken om op deze plek te leven (geen stromend water en koken met kolen en hout) maar wauw, we zouden hier maar wat graag een tijdje willen vertoeven. De kerk heeft echt iets magisch; het glas in lood, de ramen waar de bomen bijna doorheen lijken te komen. Het is een unieke plek en meer dan bijzonder. Hier ontmoet natuur en cultuur zich in de puurste vorm waar dat wat er was gebruikt wordt om te overleven en waar mensen samen kunnen komen om mooie dingen te ervaren en creëren. Tijdens de rondleiding komen we langs enkele kunstwerken die tijdens het afgelopen Strooikunst festival zijn gemaakt met natuurlijke materialen om vervolgens weer door de natuur overgenomen te worden.
Vaak vergeten we hoe krachtig de natuur kan zijn, zeker midden in de stad waar het zo afwezig is. Hier, midden in dat enorme bosgebied waar natuur de baas is, is de kerk eigenlijk een deel van de omgeving waar men letterlijk aan zichzelf overgeleverd is. Je moet echt zien te overleven en bent op jezelf aangewezen. Doordat niks vanzelf komt waardeer je de natuur meer. Ik kan dan ook niks behalve respect opbrengen voor deze plek en de mensen die het laten leven.
Toeristische trekpleister
Nu lijkt dit gebied van Tsjechië een en al onbekend terrein voor toeristen. Niets bleek minder waar na een bezoekje aan het natuurpark Adrspach. Dit gebied, wederom een scène uit een sprookjesboek, ligt op 40 minuten rijden vanaf Villa Strooikaas en staat bekend om zijn bizarre rotsformaties die samen zelfs als een heuse stad omschreven worden waar locals in oorlogstijd schuil zochten. Nu is Adrspach een dikke trekpleister voor toeristen in het gebied, en ik geef ze groot gelijk!
Dat terwijl ik maar een klein deel van Adrspach heb kunnen bekijken. Met wandelroutes van ruim vijf uur kun je het hele park zien maar in een tempo. Ik neem toch liever de tijd om een klein deel goed in me op te nemen en blijf steken bij het meer dat omringd wordt door bos en deze prachtige rotsen. Rond het meer kun je rotsen beklimmen, door de bossen wandelen en zelfs aan een klein strand lunchen en zwemmen in het heldere water. Er zijn dan ook veel gezinnen met kinderen te vinden die deze pauze op het strandje gebruiken om even lekker af te koelen. Hoewel de zon steeds lager zakt achter de hoge rotsen blijft het behoorlijk warm.
Het park vraagt een entree van 70 CZK, wat heel redelijk is voor de grootte en verschillende soort omgeving te ontdekken zijn. Wil je net als ik de tijd nemen maar ook het hele park zien? Dan kun je er zelfs voor kiezen om naast het park te kamperen! Terwijl we naar huis rijden komen we langs een veld waar zowel huisjes als tenten staan. Verwacht er niet heel veel van, het is behoorlijk basic. Maar je wordt wel wakker tussen prachtige natuur, en meer heb je eigenlijk niet nodig.
Jij ook naar Villa Strooikaas?
Dat kan! Deze prachtige plek is vooral in het zomerseizoen en schoolvakanties te bezoeken, maar overleg je plan vooral met de geweldige mensen achter Villa Strooikaas.
Wil je net als ik kamperen op het terrein van de boederij, misschien tussen de appelbomen of bij het kampvuur? Dat kan! Het kost 10 euro per tent per nacht, wat een hele goeie prijs is. Ben je wat luxer ingesteld en is een fijn bed wel een must? Dat is fijn, want er zijn verschillende (thema)kamers te huur in de boerderij! Van de Pippi Langkous-kamer tot de Tour de France-kamer; voor 20 euro per nacht krijg je een van de toffe kamers en deel je met de rest van de gasten de keuken, huiskamers en badkamers. In de winter komt hier 20 euro per kamer per week bij voor het gebruik van de kolen.
Wat zelfs ook nog kan is een van de houten huisjes buiten huren. Dit zijn kleine schuurtjes met twee bedden en een bureau die uitkijken op de prachtige velden rondom het gebied van Villa Strooikaas. Voor voorzieningen als douche en wc moet je wel naar de villa lopen maar verder heb je complete rust. Bijvoorbeeld erg geschikt voor een weekje schrijven, ontspannen of gewoon tot jezelf komen.
Kijk voor meer informatie op de website van Villa Strooikaas of stuur ze gewoon een mailtje!
Ik vertrek vanaf Broumov de volgende dag richting Praag om daar nog een dag rond te lopen. Als je net als ik van treinen houdt en vliegt via Praag is dit de perfecte mix tussen rust, cultuur, natuur en de stad. Nu ik dit verslag maak vanuit mijn appartement in centrum Utrecht verlang ik weer terug naar het kampvuur onder de sterren, de mooie natuur in Adrspach en vooral de huiselijkheid van Villa Strooikaas en de Strooikaaskerk. Ik hoop dat ik volgend jaar weer terug kan keren, misschien wel met jullie!